Historia bohatera to historia ŻydĂłw i żydowskiego ducha. Dążenie do przetrwania, do odbudowy, do tego aby pomĂłc choć jeszcze jednemu człowiekowi. Książka Philipa Bialowitza zainspiruje każdego, gdyż ukazuje nie tylko jego osobistą walkę o przetrwanie, lecz także co oznaczało być człowiekiem w czasie, kiedy tak trudno było o człowieczeństwo. (Michael Schudrich, Naczelny Rabin Polski)

W 2002 r. przyjechałem do Sobiboru. Był wieczĂłr. Padał śnieg, biały puch przykrył las i obĂłz. Sześćdziesiąt lat wczesniej w tym przeklętym miejscu krew zmieszała się ze łzami.Paul Celan, żydowski poeta, napisał, że po wojnie Europa stala się wielkim jeziorem zastygłej krwi. SobibĂłr był częścią tego jeziora. Philip Bialowitz, ktĂłry ocalał z obozu, w swojej książce opowiada o powrocie z piekła. Przetrwał, przeżył, mĂłwi do nas. Pamięta o tym, czego nie da się zapomnieć. (Szewach Weiss, były ambasador Izraela w Polsce)

Świadectwo Philipa Bialowitza, ocalałego z obozu zagłady w Sobiborze, ma niezwykłą wagę ze względu na wydarzenia, ktĂłre przywołuje. Jednak tym, co czyni książkę tak wyjątkową, są osobowość autora i jego talent narracyjny. Dzięki opowieści Bialowitza kolejne pokolenia będą się mogły zmierzyć z odwiecznymi dylematami, przed jakimi staje człowiek wobec szaleństwa, ktĂłre tkwi w ludziach gotowych do zadawania śmierci bliźnim. (Jan T. Gross, profesor historii, Princetown University)

"Jeśli przeżyjecie pierwszy dzień, dostaniecie awans."

Taką obietnicę usłyszał George Wilson, młody amerykański podporucznik, i inni żołnierze 22. Pułku 4. Dywizji Piechoty pierwszego dnia w Normandii w czerwcu 1944. W przypadku Wilsona ta obietnica miała się w dramatyczny sposĂłb spełnić...

Wilsona ominęła krwawa łaźnia na plażach, ale w ogniu walki znalazł się zaraz potem. Jego chrzest bojowy to piekło pod Saint-LĂ´.W samym środku szalejącej bitwy pancernej jego pułk wyrąbuje drogę dla armii Pattona. Oddział Wilsona idzie w szpicy. On sam pierwszy raz strzela i zabija. WokĂłł niego giną ludzie, przerażeni jak on. Kolejne dni ofensywy to morderczy ogień niemieckiej artylerii, straszliwe działa kalibru 88., pola minowe, przeklęte żywopłoty, w ktĂłrych kryją się Niemcy. Potem zima, mrĂłz i zaciekły opĂłr wroga, niemieccy snajperzy wyszukujący oficerĂłw na polu walki, rany i śmierć przyjaciĂłł. I łut szczęścia decydujący o tym, kto przeżyje...

1 września 1939 roku zamienił życie Ireny GutĂłwny w koszmar. Jednak ta siedemnastoletnia uczennica szkoły pielęgniarskiej stawiła czoło okrucieństwom wojny i stała się prawdziwą bohaterką. Kiedy okazało się, że Żydom grozi zagłada z rąk nazistĂłw, krucha i delikatna dziewczyna nie zastanawiała się, czy powinna ich ratować - zadała sobie pytanie, jak to zrobić. Irena wykorzystała swoje niemieckobrzmiące nazwisko i znajomość języka, aby zdobyć zaufanie NiemcĂłw. Nie tylko przekazywała informacje i dostarczała żywność, ale też szmuglowała ludzi z obozu do bezpiecznego schronienia w lesie, a jako gospodyni majora SS ukryła dwunastkę ŻydĂłw w piwnicy jego domu.